Wowpedia

Hydraguy fandompants
Gamepedia oraz Fandom połączyły swoje siły, a nasze zjednoczone zespoły pragną zaprosić wszystkich fanów World of Warcraft do koordynacji swoich wysiłków.
Prosimy udać się do portalu społeczności, aby przedyskutować kwestię konsolidacji ze społecznością World of Warcraft na Fandomie.

CZYTAJ WIĘCEJ

Wowpedia
Advertisement

Siedem Królestw to sekcja Historii Warcrafta, Rozdział II. Jej akcja dzieje się 1,200 lat przed wydarzeniami znanymi z Warcraft: Orcs & Humans.

Książkę można znaleźć w:

  • Scholomance na Zachodnich Ziemiach Plagi
    • Na początku instancji zabij strażników i przejdź przez pierwsze wrota. Zejdź na dół po schodach. Książka leży na pierwszym stole.
  • Szkarłatnym Bastionie (żywej części) w Stratholme

Chronologia:

Siedem Królestw

Strom w dalszym ciągu bylo głównym miastem Arathoru, jednak po Dalaranie powstało w Lordaeron wiele nowych miast-państw. Gilneas, Alterac i Kul Tiras stały się pierwszymi miastami-państwami, które powstały i mimo że miały one własne zwyczaje i prowadziły osobny handel, wszystkie były zjednoczone pod autorytetem Strom.

Pod czujną opieką Zakonu Tirisfal, Dalaran stał się głównym centrum nauk magicznych na świecie. Magokraci, którzy rządzili Dalaranem, założyli Kirin Tor, wyspecjalizowaną grupę, która miała za zadanie katalogować i badać każdy czar, artefakt i magiczny przedmiot znany ludzkości.

Gilneas i Alterac stali się silnymi sojusznikami Strom i zbudowały potężne armie, które badały górskie krainy południowego Khaz Modan. To w tym okresie ludzie po raz pierwszy spotkali starożytną rasę krasnoludów i udali się do ich jaskiniowego podziemnego miasta Ironforge. Ludzie i krasnoludy wymienili wiele tajemnic dotyczących wytopu metali i inżynierii, jak również odkryli wspólne zamiłowanie do wojaczki i snucia opowieści.

Miasto-państwo Kul Tiras, które zostało założone na dużej wyspie na południe od Lordaeron, rozwinęło prężną ekonomię opartą na rybactwie i żegludze. Z czasem Kul Tiras stworzyło potężną flotę jednostek handlowych, które pływały do wszystkich znanych krain w poszukiwaniu egzotycznych dóbr do handlu i sprzedaży. Jednak nawet gdy ekonomia Arathoru kwitła, jego najpotężniejsze elementy zaczęły się odrywać.

Z czasem panowie ze Strom zapragnęli przenieść się do dworów na żyznych północnych ziemiach Lordaeron i opuścili jałowe południe. Dziedzice króla Thoradina, ostatni potomkowie linii Arathi, uważali, że Strom powinno zostać opuszczone i tym samym wzniecili niezadowolenie w mieszczaństwie, które nie chciało opuszczać miasta. Panowie ze Strom, chcąc odnaleźć oczyszczenie i oświecenie na nieujarzmionej północy, zdecydowali się opuścić swe starożytne miasto. Daleko na północ od Dalaranu panowie ze Strom założyli nowe miasto-państwo, które nazwali Lordaeron. Cały kontynent przyjął tę nazwę. Miasto stało się mekką dla religijnych podróżników i wszystkich, którzy poszukiwali wewnętrznego spokoju i bezpieczeńśtwa.

Potomkowie Arathi, pozostawieni w chylących się ku upadkowi ruinach starożytnego Strom, zdecydowali się podążyć na południe za kamieniste góry Khaz Modan. Ich podróż wreszcie skończyła się po wielu porach roku i osiedlili się w północnym regionie kontynentu, który nazwali Azeroth. W żyznej dolinie założyli królestwo Stormwind, które szybko stało się niepodległą, samowystarczalną potęgą.

Nieliczi wojownicy, którzy pozostali w Strom, zdecydowali się pozostać na straży starożytnych murów ich miasta. Strom nie było już sercem imperium, lecz stało się początkiem nowej nacji znanej jako Stromgarde. Ponieważ każde miasto-państwo rozwijało się własną drogą, imperium Arathoru się rozpadło. Gdy każda nacja wykształciła własne zwyczaje i wierzenia, narody zaczęły się oddalać od siebie. Wizja zjednoczonej ludzkości króla Thoradina ostatecznie upadła.

Zobacz także[ | ]

Advertisement